Titel : Red ons Maria Montanelli
Auteur : Herman Koch
Uitgeverij : Meulenhoff Nederland bv, Amsterdam, 1989, 1e Druk
Aantal bladzijden : 145 bladzijden
Genre: Roman, satirische monoloog
Uitgeverij : Meulenhoff Nederland bv, Amsterdam, 1989, 1e Druk
Aantal bladzijden : 145 bladzijden
Genre: Roman, satirische monoloog
Korte samenvatting:
Een naamloze ik-persoon woont in veel te nette buurt. Hij gaat, net als de meeste kinderen daar, naar het Montanelli lyceum om de hoek. Hij heeft een uitgesproken hekel aan de manier van doen op die school. Het gaat hem allemaal veel te zoetsappig. De haat is wederzijds, op zijn verslagen staat altijd wel wat over zijn slechte houding. Toch gaat hij over, wat vooral te danken is aan de dood van zijn moeder, de leraren hebben het met hem te doen.
Op een dag komt er een zwakbegaafde leerling op school, Jan Wildschut. De verteller heeft meteen een hekel aan de jongen. Volgens hem doet hij zich veel dommer voor dan hij eigenlijk is. Daardoor krijgt hij nooit straf van de leraren, die er alles aan doen om het Jan naar zijn zin te maken.
De hele school gaat op werkweek, de verteller en Jan dus ook. Ze gaan fietsen. Als ze op een dag over een brug fietsen, gaan de verteller en zijn vrienden op de railing staan. Jan komt erlangs, en doet het ook. Maar Jan is motorisch niet helemaal goed, en hij stort naar beneden, het ijskoude water in. Daar verdrinkt hij.
De verteller en zijn vrienden worden van school afgestuurd.
Een naamloze ik-persoon woont in veel te nette buurt. Hij gaat, net als de meeste kinderen daar, naar het Montanelli lyceum om de hoek. Hij heeft een uitgesproken hekel aan de manier van doen op die school. Het gaat hem allemaal veel te zoetsappig. De haat is wederzijds, op zijn verslagen staat altijd wel wat over zijn slechte houding. Toch gaat hij over, wat vooral te danken is aan de dood van zijn moeder, de leraren hebben het met hem te doen.
Op een dag komt er een zwakbegaafde leerling op school, Jan Wildschut. De verteller heeft meteen een hekel aan de jongen. Volgens hem doet hij zich veel dommer voor dan hij eigenlijk is. Daardoor krijgt hij nooit straf van de leraren, die er alles aan doen om het Jan naar zijn zin te maken.
De hele school gaat op werkweek, de verteller en Jan dus ook. Ze gaan fietsen. Als ze op een dag over een brug fietsen, gaan de verteller en zijn vrienden op de railing staan. Jan komt erlangs, en doet het ook. Maar Jan is motorisch niet helemaal goed, en hij stort naar beneden, het ijskoude water in. Daar verdrinkt hij.
De verteller en zijn vrienden worden van school afgestuurd.
Het lukte mij niet me te registreren op www.samenvattingen.com
Mijn verwachting
Ik ben het boek gaan lezen, omdat wij ooit in de les een fragment hadden gelezen uit dit boek van Koch en ik daardoor zeer nieuwsgierig was naar het verdere verloop van het bverhaal. Daarbij heeft een vriendin van mij, terwijl ik een boek aan het uitzoeken was, dit boek ook aangeraden. Ik verwachtte dat het boek 'Red ons Maria Montanelli' een psychologische roman zou zijn, waarin de ontwikkelingen en de gedachten van de hoofdpersoon goed in zouden worden uitgewerkt. Ook verwacht ik tevens antwoord op de vraag hoe de zwakbegaafde jongen om het leven was gekomen.
Motieven
Het gevoel dat steeds terug komt in het verhaal is de afschuw van de hoofdpersoon voor zijn eigen milieu of omgeving. Alles wordt afgekraakt, uitgescholden en/of met de grond gelijk gemaakt. Zoals zijn school, maar ook zijn buurt, zijn ouders, de leraren op zijn school en de zwakzinnige jongen. Hij blijft maar door satiren.
De herhaling van de veel voorkomende tragediën in het leven van de hoofdpersoon zijn essentieel en hebben ook hun invloed op het hierboven genoemde gevoel van de hoofdpersoon. Zijn vader gaat vreemd, zijn moeder gaat dood en dan wordt hij ook nog is geconfronteerd met een zwakbegaafde jongen die zich veel dommer voordoet dan hij werkelijk is.
De herhaling van de veel voorkomende tragediën in het leven van de hoofdpersoon zijn essentieel en hebben ook hun invloed op het hierboven genoemde gevoel van de hoofdpersoon. Zijn vader gaat vreemd, zijn moeder gaat dood en dan wordt hij ook nog is geconfronteerd met een zwakbegaafde jongen die zich veel dommer voordoet dan hij werkelijk is.
Thema
Het thema is een satirisch monoloog van de hoofdpersoon op alles wat betrekking op hem heeft, zijn gehele omgeving. Waarna hij uiteindelijk toch ondanks zijn gescheld op alles juist door deze leraren, ouders, vrienden en vijanden zelf ook een product van zijn verfoeide milieu is.
Het thema is een satirisch monoloog van de hoofdpersoon op alles wat betrekking op hem heeft, zijn gehele omgeving. Waarna hij uiteindelijk toch ondanks zijn gescheld op alles juist door deze leraren, ouders, vrienden en vijanden zelf ook een product van zijn verfoeide milieu is.
Beoordeling
De schrijfstijl is goed. Duidelijk, fel en makkelijk te begrijpen. Het verhaal wordt verteld van uit de ogen van een puber en dat is dan ook niet lastig of ingewikkeld om te begrijpen. Daarbij geeft het ook een idee van de manier van denken en praten van de hoofdpersoon.
'Van die opgefokte menopauzekoppen waar je werkelijk schele hoofdpijn van krijgt als je dat te lang aan moet zien hoe ze in hun dure bontjassen hun eigen weerzinwekkende spiegelbeeld in de etalageruiten lopen te bewonderen, of van die te dikke of juist veel te dunne mannen die daar in hun maatpakken ook een beetje gezellig lopen te winkelen of ze niks beters te doen hebben.'
Ruimte
Ruimte
De ruimte waarin het verhaal zich afspeelt is erg belangrijk voor het verhaal. De omgeving heeft namelijk grote invloed op het doen en laten van de hoofdpersoon. De omschrijving van de buurt, de school en zijn huis alles wordt vanuit zijn oogpunt perfect beschreven en je ziet en begrijpt daardoor wat je hoofdpersoon wil vertellen met dit verhaal. Je bent wel bevooroordeeld, want misschien kijkt een ander naar deze omgeving met hele andere ogen. Maar dat maakt de omschrijving van de ruimte juist nog belangrijker.
Personages
Naast de ruimte waarin de hoofdpersoon leeft, hebben ook de mensen in deze ruimte een grote invloed op zijn doen en laten. Daarom zijn ook die beschrijvingen van grote waarde om je in de wereld ,waarin de hoofdpersoon leeft, in te leven. De manier waarop hij naar zijn ouders kijkt, zijn buren, zijn de leraren, zijn vrienden en vijanden wordt daarom extra perfect beschreven. Dit maakt het boek erg levendig.
Naast de ruimte waarin de hoofdpersoon leeft, hebben ook de mensen in deze ruimte een grote invloed op zijn doen en laten. Daarom zijn ook die beschrijvingen van grote waarde om je in de wereld ,waarin de hoofdpersoon leeft, in te leven. De manier waarop hij naar zijn ouders kijkt, zijn buren, zijn de leraren, zijn vrienden en vijanden wordt daarom extra perfect beschreven. Dit maakt het boek erg levendig.
Eindoordeel
In het boek geeft Herman Koch zijn mooie omschrijvingen van personages, maar naar mijn mening te diepgaand. Dat maakt het boek niet zo aantrekkelijk om te lezen. Ik neem als voorbeeld wat hij verteld over zijn moeder. Er wordt wat extra informatie gegeven over zijn moeder en vervolgens wordt er uitgebreid vertel over de vakantie bij zijn oom en tante beide vind ik te langdradig.
'[...] Je krijgt er niets voor terug, vooral die kennis zeker niet van dat soort waar oom Frits zijn 'rijke leven' op gebaseerd had. [...]' blz. 72
Tevens is het boek totaal niet spannend en is het erg saai. De enige spanning die ervoor zorgt dat je verder leest komt doordat je wil weten hoe de zwakbegaafde jongen om het leven is gekomen en wat de hoofdpersoon met die gebeurtenis te maken heeft. De enige andere scene die mij ook aan sprak was zijn gesprek net de psycholoog, helaas bleek deze een paar bladzijde later overleden te zijn.
'Ik mocht dus voorlopig weer alleen verder tobben, het enige dat als een paal boven waterstond, was dat Van Dussen de grote geheimen van mijn leven met zich mee het graf in had genomen.'
Ten slote vond ik het niet zo'n leuk boek om dat de hoofdpersoon bijna alleen maar negatief is. Ik vind het niet zo leuk om een uur achter elkaar alleen maar te lezen hoe iemand iets of iemand anders afzeikt. Ik zou nu dus haast het hele boek kunnen citeren maar ik kies voor dit stukje omdat dit meteen de toon zet voor het hele boek.
'Het verhaal dat ik wil vertellen gaat over de zwakbegaafde jongen. Hij heette Jan Wildschut, wat precies de goede naam is voor iemand van wie het hoofd niet helemaal in orde is. [...] Dat je zin had om er eens flink op te timmeren, mm net zo lang met je vuisten op stompzinnige gezicht te beuken totdat het zou gaan krijsen en grienen.' blz. 7
Verwachtingen
Het boek 'Red ons Maria Montanelli' voldeed niet aan mijn verwachtingen, want ik vond het einde een nog al grote teleurstelling. Mijn nieuwsgierigheid naar de dood van zwakbegaafde jongen was de enige reden dat ik het boek heb uitgelezen. Helaas was zijn dood alleen maar een ongeluk waar de hoofdpersoon vrij weinig mee te maken had. Ik vond het niet veel toevoegen. Daarbij vond ik het boek nogal saai en was er totaal geen spanning die had ik wel verwacht. Ook maakte de hoofdpersoon niet zo'n hele grote persoonlijke ontwikkeling door als ik had verwacht. Wat ik ook niet had verwacht was dat hele boek eigenlijk een groot onophoudend gezeur is op zijn leven.
Bron
Geen opmerkingen:
Een reactie posten